Wielu reżyserów przekonuje, że komedia to najtrudniejszy z filmowych gatunków, bo dużo łatwiej widza doprowadzić do łez, niż szczerze rozbawić. Tego drugiego zadania podjęła się – i to w swoim debiucie – Noël Wells, w dodatku w więcej niż w jednej roli. Wciela się ona w postać dwudziestoparoletniej aktorki komediowej, która bez większego powodzenia próbuje zrobić karierę w Los Angeles. Gdy dzwoni jej były chłopak, przekazując nie najlepsze wiadomości, decyduje się zostawić wszystko i jak najszybciej wrócić do rodzinnego Austin w Teksasie (notabene mekki amerykańskiego kina niezależnego). Okoliczności sprawiły, że wylądowała pod jednym dachem ze wspomnianym mężczyzną oraz jego nową, idealną – a jakże! – dziewczyną. Przyjaźń obu kobietom raczej nie grozi, a zamiast tego zaczyna się pomiędzy nimi dyskretna wojna podjazdowa. Poczucie wyobcowania potęguje u bohaterki świadomość, jak bardzo zmienia się miasto, które przecież dobrze znała. Jedynym ukojeniem wydają się w tej sytuacji nowe znajomości, jakie Emily zawiera z podobnymi do niej outsiderami. Znakiem firmowym debiutu Wells są świetne, pełne dowcipnych puent dialogi, których nie powstydziłoby się wielu jej bardziej znanych kolegów po fachu.