Od kilku lat niemiecki reżyser Robert Schwentke robi karierę w Hollywood, pracując przy blockbusterach, których budżety nierzadko przekraczają 100 milionów dolarów. Zrealizowany w ojczyźnie, w czerni i bieli, Kapitan pokazuje jego zupełnie inne oblicze. Twórcy niebojącego siętrudnych tematów, skłonnego do podejmowania artystycznego ryzyka i otwartego na niełatwą dyskusję, bo ten film otworzyć może na nowo niezabliźnione wciąż rany. Jego akcja rozgrywa się w ostatnich tygodniach II wojny światowej. Młody niemiecki żołnierz uznany za dezertera, chcąc ratowaćżycie, zmuszony jest do ucieczki. Los się do niego uśmiecha, gdyż po drodze w opuszczonym samochodzie znajduje mundur należący do wysoko postawionego kapitana Luftwaffe. Zmiana tożsamości oznacza dla bohatera nie tylko bezpieczeństwo, ale i możliwość stworzenia swojej legendy na nowo. W jednej chwili ze zdrajcy stał się tym, którego skinienie głowy decyduje o życiu lub śmierci. Film Roberta Schwentke oparty jest na prawdziwej historii kaprala Wehrmachtu Williego Herolda. Ta opowieść o moralnym upadku i atrakcyjności władzy może być ciekawą diagnozą tego, co w ogóle doprowadziło do wybuchu II wojny światowej.