Główna bohaterka debiutanckiego filmu Léonor Serraille to jedna z tych osób, które mająwyjątkowąłatwośćw ściąganiu na siebie kłopotów. Paulę poznajemy w chwili, gdy jej wieloletni związek staje się właśnie przeszłością. Klucz do apartamentu partnera nagle dziwnym zbiegiem okoliczności przestaje pasować, a alternatywne sposoby otworzenia drzwi również nie przynoszą pożądanego skutku. Jedyne, co jej zostało po tej relacji, to perski kot, z którym bezwiednie włóczy się po ulicach Paryża. W trudnej sytuacji, w jakiej się znalazła, nie ma też co liczyć na najbliższych. Relacje bohaterki z matką są, delikatnie rzecz ujmując, luźne, a przyjaciele Pauli mają jej najzwyczajniej dość. Dziewczyna zachowuje w sobie jednak pogodę ducha i wiarę w to, że po burzy zawsze wychodzi słońce. Próba podniesienia się z kolan i ułożenia sobie życia na nowo przynosi serię niespodziewanych spotkań, które nie pozostaną dla kobiety obojętne. Doceniona na festiwalu w Cannes Serraille opowiada współczesną baśń o zagubieniu, ale i próbie pokonania przeciwności losu. Ciemne strony naszej codzienności zbalansowane zostają tu subtelnym poczuciem humoru i udzielającą się energią, jaką do filmu wniosła wcielająca się w rolę Pauli znakomita Laetitia Dosch.