Jean-Stéphane Sauvaire oparł swój film na epizodzie z życia Billy’ego Moore’a, opisanym przez samego bohatera w pamiętniku. Książka okazała się światowym bestsellerem. Moore to były brytyjski bokser, którego za młodu koleje losu zawiodły do Tajlandii, gdzie brał udział w amatorskich walkach, popadając jednocześnie w coraz większe uzależnienie od narkotyków. W efekcie, osadzony w lokalnym więzieniu, miał do wyboru poddanie się i czekanie na śmierć albo walkę o szacunek współwięźniów, a w dalszej kolejności o wolność. Trudności w komunikacji, związane z brakiem znajomości języka, stopniowo pokonywał na ringu podczas treningów boksu tajskiego. Początkowo wyśmiewany i wytykany palcami, swoją zawziętością oraz sumiennością zapracował na to, by zostać zaakceptowany – będąc na początku swojej długiej, pełnej wybojów drogi do odkupienia. W filmie Sauvaire’a, który jest dowodem na to, że sport może przełamywać kolejne bariery, brutalna przemoc miesza się z nadzieją. Duże wrażenie robi to, w jaki sposób reżyser pokazuje realia tajskiego więzienia, przypominając w tym nieco sposób pracy dokumentalisty. Efektowne sceny walk, ale i fenomenalna rola jednej z aktorskich gwiazd młodego pokolenia, Brytyjczyka Joego Cole’a, sprawiają, że czujemy na sobie niemal każdy cios, który pada na ekranie.