Konkurs Główny „Wytyczanie drogi” rozstrzygało jury złożone z reżyserki, Małgorzaty Szumowskiej, i dwóch aktorów – Giny Gershon i Thomasa Kretschmanna i Marka Adamsa.
Małgorzaty Szumowskiej nie trzeba nikomu przedstawiać. Jedna z najważniejszych polskich reżyserów XXI wieku, dwa Srebrne Niedźwiedzie na koncie, a każdego jej nowego filmu wypatruje się z ogromnymi oczekiwaniami. Ciekawym, a rzadko przywoływanym w przypadku reżyserki wątkiem jest jej związek z wielkim duńskim prowokatorem – Larsem von Trierem. Szumowska była jednym z współproducentów jego głośnego „Antychrysta” z 2009 roku (w którym kolejnym polskim akcentem jest wkład studia Platige Image w efekty specjalne), a także ma powiązania z jego wytwórnią, Zentropą – firma von Triera współprodukowała jej „33 sceny z życia”, a sama reżyserka otworzyła w naszym kraju filię Zentropy, która daje szansę młodym twórcom na realizację swoich projektów.
Jej najnowszy film, "Twarz", bierze udział w Konkursie Polskich Filmów Fabularnych 11. OFF CAMERA.
Thomas Kretschmann kojarzy się przede wszystkim z kreacjami niemieckich żołnierzy – role w „Pianiście” Romana Polańskiego, czy „Stalingradzie” Josepha Vilsmaiera udowadniają, że sprawdza się w tym znakomicie. Ta złowieszcza etykietka nie określa jednak całości doświadczenia aktorskiego Thomasa. Równie przekonująco potrafił się wcielić też w role kapitana okrętu transportującego ekipę filmową na tajemniczą wyspę w „King Kongu” Petera Jacksona, a nawet w… Jana Pawła II! Najciekawszy jest jednak wczesny epizod z życia niemieckiego aktora, kiedy to postanowił przedostać się ze swojej komunistycznej ojczyzny, NRD, do RFN – podróżując przez kilka krajów, ocierając się o rozmaite niebezpieczeństwa, dotarł po miesiącu podróży na drugą stronę żelaznej kurtyny. Szaleńcza eskapada kosztowała go fragment palca, straconego w wyniku odmrożenia.
Mark Adams - od 2015 roku jest dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu w Edynburgu. W swoim bogatym dorobku zawodowym pracował m. in. jako dyrektor kina w Instytucie Sztuki Współczesnej w Londynie, był krytykiem filmowym w znanych magazynach filmowych - Screen International, czy The Sunday Mirror w Wielkiej Brytanii. Zapraszany na festiwale na całym świecie w charakterze eksperta i konsultanta filmowego.
Imponująca kariera aktorska Giny Gershon trwa już prawie cztery dekady. Przez te wszystkie lata amerykańska aktorka zdołała zagrać u takich reżyserów jak John Woo, Paul Verhoeven, czy Michael Mann, pojawiając się u boku Ala Pacino, Nicolasa Cage’a i Kyle’a MacLachlana. Szczególnie jej przygoda z Verhoevenem jest interesująca – w 1995 roku wystąpiła w jego „Showgirls”, uznawanym za jeden z najgorszych filmów w historii kinematografii, który dziś ma absolutnie kultowy status. Kiczowata historia tancerki erotycznej marzącej o wielkiej karierze zebrała całe mnóstwo Złotych Malin (aż 7!). Samej Ginie dostała się nominacja dla najgorszej aktorki drugoplanowej. Czy słusznie? Przekonajcie się sami, film Verhoevena to niesamowite doświadczenie.
KONKURS POLSKICH FILMÓW FABULARNYCH
A jak się sprawy mają z Konkursem Polskim? Tutaj jury było równie różnorodne – obok teoretyka Geoffa Andrew, najlepszy film polski wybierali aktorka Dree Hemingway i aktorka catingowa Lucy Bevan.
Nazwisko Dree Hemingway nieprzypadkowo kojarzy się z wielkim amerykańskim pisarzem – to prawnuczka Ernesta. Rodzina Hemingwayów może się poszczycić wieloma utalentowanymi członkami – matką Dree jest aktorka Mariel, jej ciotka Margaux również była aktorką oraz modelką. Dziadek Jack poszedł w ślady swojego ojca i został pisarzem. Dree nie pozostaje w tyle - rozpoznawalność przyniosła jej rola w „Gwiazdeczce” Seana Bakera, mistrza portretowania niezwykłych osobowości spoza społecznego marginesu. Historia niezwykłej przyjaźni między młodą dziewczyną i starszą panią zdobyła spory rozgłos, a rolę Dree bardzo chwalono. Amerykanka jest też modelką – pracowała dla takich marek jak Karl Lagerfeld, Chanel, Gucci.
Aktorkę oglądaliśmy na festiwalowym ekranie - "Love After Love" brało udział w Konkursie Głównym "Wytyczanie Drogi", gdzie zdobył nagrodę jury młodzieżowego skrytykuj.pl
Geoff Andrew, wieloletni programer National Film Theatre, juror na festiwalach w Cannes, czy Wenecji, poza miłością do kina pasjonuje się także muzyką, co można odkryć, czytając jego blog (https://geoffandrew.com), na którym dzieli się nie tylko przemyśleniami na temat sztuki filmowej, ale także swoimi muzycznymi fascynacjami – z widocznym znawstwem opowiada o amerykańskim jazzie, operze, czy muzyce klasycznej, interesująco relacjonuje koncerty, w których uczestniczył. Zajrzyjcie, zobaczcie co Geoff ma do powiedzenia na tematy inne, niż te dotyczące kinematografii. Może zarazi was swoimi muzycznymi odkryciami?
Lucy Bevan to osoba zaangażowana w ten aspekt świata filmowego, który znajduje się poza kamerą. Zajmuje się castingami filmowymi, współpracowała z Kennethem Branaghiem, prowadziła castingi do aktorskich adaptacji animacji Disneya. Kocha kino, często podkreśla, że jednym z jej najukochańszych filmów wszech czasów jest „E.T.” Stevena Spielberga. Historia początków jej kariery może być bardzo inspirująca dla każdego, kto chciałby pracować w przemyśle filmowym – otóż, gdy Lucy postanowiła związać swoje życie z filmem, najzwyczajniej w świecie sporządziła listę producentów, z którymi chciałaby pracować i zaczęła chodzić od drzwi do drzwi, oferując swoje usługi. Nie ze wszystkimi się udało, ale Lucy jednak znalazła w ten sposób swoją pierwszą związaną z kinem pracę i dziś nadzoruje castingi w hollywoodzkich widowiskach. Nie ma rzeczy niemożliwych!JURY FIPRESCI
Elena Rubashevska - reżyserka i krytyczka filmowa. Pochodzi z Doniecka na Ukrainie. Pracowała jako reporterka telewizyjna. Zawodowa scenarzystka od 2013 roku. Tytuł magistra zdobyła na Kijowskiej Narodowej Akademii Teatru, Kina i Telewizji. W 2016 roku ukończyła reżyserię w Szkole Andrzeja Wajdy w Warszawie. W październiku 2015 roku uczestniczyła w FIPRESCI Critics Project podczas Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Wkrótce po tym została członkinią FIPRESCI. Należy do Narodowego Związku Filmowców na Ukrainie. Współpracuje z ukraińskimi magazynami: „KinoUkraine”, „Sutki”, „I Am Student” i witryną FIPRESCI.
Alberto Alfredo Tristano urodził się w Mediolanie w 1978 roku. Pracuje jako reporter we włoskiej gazecie „Il Mattino”, jest również członkiem włoskiego stowarzyszenia krytyków filmowych (SNCCI); uczestniczył w warsztatach dotyczących produkcji, krytyki i reżyserii filmowej – między innymi razem z Emmanuelem Carrèrem, Otarem Ioselianim i Ablem Ferrarą. Tworzył dokumenty i krótkometrażowe filmy fabularne przeznaczone na festiwale oraz dla telewizji; w 2004 otrzymał nagrodę Rosselliniego. Mieszka w Neapolu.
Andrzej Bukowiecki (ur. 1955 w Skierniewicach), krytyk filmowy i filmoznawca, absolwent kulturoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim oraz Podyplomowego Studium Wiedzy o Filmie w PWSFTviT. Mieszka w Warszawie. Dyrektor mieszczącego się na warszawskim Ursynowie Domu Sztuki SMB „Jary”, w którym pracuje od jego powstania w 1984 roku i w którym prowadzi również działalność filmową. Członek Samodzielnego Koła Piśmiennictwa Filmowego Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Członek Rady Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych i Przewodniczący Rady DKF-u SFP.
W swych publikacjach prasowych, zamieszczanych teraz głównie w „Magazynie Filmowym SFP” oraz w „Magazynie Branży Audiowizualnej FILMPRO” (okazjonalnie w mies. „Kino”), koncentruje się na historii kina, sztuce operatorskiej i technice kinematograficznej. Współautor (wraz z dr Rafałem Marszałkiem) albumu „100 lat polskiego filmu. 1908-2008”. (Polski Instytut Sztuki Filmowej, Warszawa 2008). Autor monografii Kazimierza Prószyńskiego w wydawnictwie „Sto lat polskiego filmu. Część pierwsza: Początki” (Filmoteka Narodowa, Warszawa 2008), współtwórca poświęconej temuż stuleciu wystawy w kinie Iluzjon w Warszawie (2008). Autor omówień filmów w większości książeczek towarzyszących wydaniu na nośnikach Blu-ray i DVD głośnych dzieł kina polskiego (2013), a także w drugiej i trzeciej części wydawnictwa płytowego, w którym wybitne filmy polskie przedstawia Martin Scorsese. Wykładowca Akademii Polskiego Filmu. Były wieloletni wykładowca historii filmu na Wydziale Reżyserii Dźwięku Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Członek jury FIPRESCI na międzynarodowych festiwalach filmowych w Salonikach (2008) i Bratysławie (2011). Rokrocznie gości w Gdyni, na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych, często także na Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych „Camerimage”.